wpisy na blogu

Substancje zubożające warstwę ozonową, zwane również substancjami kontrolowanymi, to organiczne związki chemiczne, głównie pochodne metanu i etanu, w których skład wchodzą atomy chloru, chloru i fluoru lub bromu i fluoru.



Według ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową (Dz. U. 2004. 121. 1263 ze zm.), przedsiębiorcy, którzy używają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej takowych substancji, są zobowiązani do prowadzenia ich ewidencji oraz przekazywania tych danych do wyspecjalizowanej jednostki. Pod pojęciem „używać” ustawodawca miał na myśli – produkcję, przywóz, wywóz, wprowadzenie do obrotu, stosowanie, odzysk, recykling, regenerację lub unieszkodliwienie substancji kontrolowanych.

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o ochronie środowiska, urządzenia i instalacje zawierające kontrolowane substancje zubożające warstwę ozonową stają się odpadem w chwili, gdy posiadacz się ich pozbywa, zamierza się ich pozbyć lub do ich pozbycia  jest obowiązany. Urządzenia takie można użytkować aż do ich tzw. śmierci mechanicznej, ponadto możliwa jest ich sprzedaż pod warunkiem, że system wewnętrzny został całkowicie opróżniony z substancji kontrolowanej, przy czym takie urządzenie po sprzedaży może być napełnione jedynie substancją alternatywną.

Substancje zubożające warstwę ozonową to, m.in.:

• substancje z grupy HCFC (halogenowe chloropochodne węglowodorów),
• freony CFC (chloropochodne węglowodorów),
• tetrachlorek węgla,
• halony,
• bromochlorometan,
• bromek metylu;

Pełna lista substancji kontrolowanych została zestawiona w Protokole Montrealskim w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz. U. 1992. 98. 490 zał.). Protokół Montrealski jest to międzynarodowe porozumienie dotyczące przeciwdziałania dziurze ozonowej podpisane w Montrealu 16 września 1987 roku. W rocznicę jego uchwalenia obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Ochrony Warstwy Ozonowej.

Jeszcze wcześniej, bo 22 marca 1985 r., podpisany został międzynarodowy traktat, zwany Konwencją Wiedeńską w sprawie ochrony warstwy ozonowej. Sygnatariuszami traktatu są państwa Wspólnoty Europejskiej, które zobowiązały się do stworzenia zarysu polityki ochrony warstwy ozonowej na własnym terytorium. Akt wszedł w życie w 1987 r. i zobowiązywał państwa sygnatariuszy do prowadzenia pomiarów w atmosferze poziomu gazów powodujących zubożenie warstwy ozonowej, ograniczenia ich emisji oraz prowadzenia badań nad skutkami zaniku warstwy ozonowej.

Po więcej szczegółów odnośnie substancji zubożających warstwę ozonową odsyłam zainteresowanych pod adres:

https://www.strefaklimatyzacji.pl/baza-wiedzy/artykuly/prawne-regulacje-w-zakresie-uzytkowania-klimatyzatorow-zawierajacych-substancje-zubozajace-warstwe-ozonowa,20.html


 Karol Fornalczyk