Artykuł: BMS, czyli wszystko pod kontrolą
System BMS daje możliwość monitorowania oraz zarządzania wszystkimi urządzeniami i systemami znajdującymi się w budynku, w tym również systemami klimatyzacji. Takie rozwiązania były do niedawna zarezerwowane wyłącznie dla budynków biurowych oraz obiektów użyteczności publicznej. Obecnie jest to już standard, nawet w budownictwie mieszkaniowym.
Od koncepcji do realizacji
Już architekci z pierwszej połowy XX wieku, zanurzeni w nurcie modernistycznym, dostrzegali walory nowoczesnego budownictwa nie tylko pod względem materiałowym, ale i technologicznym. Jednak dopiero ich postmodernistyczni następcy stworzyli tzw. architekturę high-tech, czyli kierunek skupiający się na intensywnym wykorzystaniu nowych technologii zarówno w konstrukcji budynków, jak i w ich wyposażeniu technicznym (np. mechaniczne żaluzje, baterie słoneczne czy też klimatyzacja). Od lat 70. XX wieku nastąpił energiczny rozwój koncepcji inteligentnego budynku, a następnie zaawansowanych inteligentnych instalacji. Chęć wdrażania takich rozwiązań była podyktowana dążeniem do ograniczenia ilości pracowników technicznych oraz optymalizacji pracy systemów pod względem zapotrzebowania na energię elektryczną.
Współczesne budynki to już coś więcej niż zlepek cegieł, betonu i stali. Obecnie są to obiekty w większości naszpikowane elektroniką oraz wieloma zaawansowanymi technologiami i systemami (np. system zarządzania energią, ogrzewanie, wentylacja, klimatyzacja, ochrona przeciwpożarowa, sterowanie oświetleniem, itp.), które w dużej części wymagają stałego nadzoru, czyli zarządzania. I tutaj zaczyna się rola systemu zarządzania budynkiem BMS (ang. Building Management System).
Proces zarządzania
W skład systemu BMS wchodzi m.in. zintegrowany układ sprawowania kontroli nad wszystkimi znajdującymi się w obiekcie instalacjami, dzięki którym system jest w stanie reagować na zmiany środowiska zarówno wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Jego zadaniem jest monitorowanie oraz zbieranie danych, a także przetwarzanie informacji przekazywanych przez czujniki w odpowiednie sygnały, a następnie kierowanie ich do urządzeń wykonawczych. Podstawowe funkcje systemu BMS to funkcja alarmowa, informacyjna oraz funkcja automatycznej regulacji.
BMS dla HVAC
W przypadku systemów wentylacji, klimatyzacji i ogrzewania BMS daje możliwość m.in. uruchamiania/wyłączania systemów o określonej porze, ustawiania zadanej temperatury, zmiany intensywności nawiewu, sterowania wilgotnością, ustawiania harmonogramów dla poszczególnych systemów czy też monitorowania pracy całej instalacji. Zastosowanie systemu BMS pozwala osiągnąć komfortowe warunki termiczne dostosowane do aktualnych potrzeb użytkowników przy jednoczesnej oszczędności zużycia energii.
Język komunikacji
Do sprawnej komunikacji pomiędzy systemem zarządzanym a systemem zarządzającym niezbędny jest odpowiedni język komunikacyjny (protokół). Obecnie do najbardziej popularnych protokołów komunikacyjnych można zaliczyć: LonWorks, BACnet oraz EIB/KNX. Poszczególne protokoły są wykorzystywane w zależności od wielkości budynku oraz wymagań związanych z prędkością transferu. Wymienione protokoły są ustandaryzowane i należą do protokołów otwartych. Pozostałe dostępne na rynku języki komunikacyjne to wyłącznie indywidualne rozwiązania fabryczne. Różnice w stosowaniu poszczególnych protokołów wynikają również z punktu widzenia lokalizacji. W Unii Europejskiej stosuje się zazwyczaj protokoły otwarte, natomiast w USA w większości przypadków są to rozwiązania dedykowane.
Mobilne zarządzanie budynkiem
Aby jeszcze bardziej zwiększyć wygodę oraz efektywność użytkowania systemu zarządzania budynkiem, stworzono odpowiednie aplikacje mobilne, pozwalające na kompleksowe sterowanie podsystemami oraz instalacjami w budynku. Standardowy interfejs takiej aplikacji zarządzającej budynkiem opiera się w głównej mierze na generowaniu wykresów danych. Pozwala to zaprogramować system w taki sposób, aby mógł on w niekorzystnych warunkach natychmiast zareagować na zachodzące w otoczeniu zmiany.
Sytuacja kryzysowa
BMS nie jest systemem, który zapewnia bezpieczeństwo budynku w sytuacji kryzysowej, gdy uszkodzenia infrastruktury i urządzeń technicznych doprowadzą do dezintegracji systemu. W takiej sytuacji niezbędna jest zewnętrza pomoc pod kątem zarządzania kryzysowego.
